به گزارش مشرق، سیدقاسم یاحسینی، نویسنده ادبیات دفاع مقدس درباره داستان کوتاه، رمان و خاطرهنویسی دفاع مقدس و سوق حوزه ادبیات به سمت خاطرهنویسی اظهار داشت: به دلیل ضعف در نویسندگی و پژوهش و وفور راوی و خاطرهگو در حوزه دفاع مقدس وضع به گونهای شده که تعداد خاطرهها بسیار است.
وی با بیان اینکه برخی از راویان خاطراتشان خوب تدوین شده و یا برخی خودشان آثاری نوشتهاند و این موجب شده در ژانر خاطره موفق دیده شویم، توضیح داد: برخی از راویان خاطراتشان خوب تدوین شده و یا برخی خودشان آثاری شایسته تالیف کردهاند که این مسئله موجب شده در ویترین عمومی خاطرهنویسی و خاطرهگویی وضعیت بهتری از دیگر ژانرها داشته باشد.
یاحسینی در ادامه سخنانش با تاکید بر اینکه در حال حاضر، خاطره در نوک حرکت تکامل نویسندگی حوزه ادبیات دفاع مقدس ایستاده است، تصریح کرد: دلیل این موضوع هم آن است که در حوزه رمان و دیگر ژانرهای ادبی حوزه دفاع مقدس فقدان نویسنده مشاهده میشود. البته نه خاطره جای رمان را میگیرد و نه رمان جای خاطره را؛ چرا که هریک کارکرد خود را دارند.
این نویسنده با بیان این مطلب که خاطره زیرمجموعه تاریخ است و رمان مربوط به ادبیات گفت: بر این اساس است که هیچ وقت هیچ کدام جای یکدیگر را نمیگیرد، این اشتباهی است که برخی مرتکب آن شده و به خلط مبحث میرسند. چون نویسنده و داستان نویس به دلایل مختلف کم داریم، ژانر خاطرهگویی، گوی سبقت را ربوده است، اما بیشک در دو سه دهه آینده دوباره رمان جای خود را باز مییابد. کما اینکه ما این همه کتاب مستند از زندگی ناپلئون داریم، اما «جنگ و صلح» همچنان به عنوان یک رمان میدرخشد.
نویسنده کتاب «میهمان فشنگهای جنگی» درباره ضعیت داستان کوتاه و رمان دفاع مقدس و اینکه آیا دچار توقف در این عرصه شدهایم، اظهار داشت: ما تقریبا در حوزههای مختلف دچار توقف شدیم؛ حتی در خاطره نگاری بنا به ملاحظات اداری، سیاسی، اجتماعی، اخلاقی و شخصی دچار تکرار شدیم و بیش از آنکه جنگ را روایت کنند ملاحظات صورت میگیرد؛ باید بگویم برای بنده طی سه سال اخیر هیچ کار درخشانی چه در حوزه داستان، داستان کوتاه، نمایشنامه و حتی در حوزه پژوهش که کمیتمان در آن بیشتر لنگ میزند، نخواندهام.
وی درباره اینکه انتشار آثار دفاع مقدس به چه شکل است، ابراز داشت: در حال حاضر وضعیت نه چندان مناسبی برای ادبیات دفاع مقدس پیش آمده و آن ماهیت دولتی شدن ادبیات دفاع مقدس است. در حال حاضر هیچ ناشر روشنفکری حاضر به چاپ کتابی درباره دفاع مقدس یا حتی خاطرهای از یک اسیر نیست و غالبا مراکز دولتی یا ناشرانی که به دولت متصل هستند، این آثار را منتشر میکنند. این پاشنه آشیل ضعف و نحیف شدن کلی است. جامعه ارگانی است که در آن همه چیز به هم متصل است. شاید یکی از مهمترین دلایل دغدغههای معیشتی نویسندگان است. نویسندگان امروز حال چندان خوشی ندارند. برخی یک اتاق هم ندارند که در آن دست به خلق اثر بزنند.
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هردم
جرس فریاد میدارد که بربندید محملها